ความรู้เกี่ยวกับ “คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของ” เป็นส่วนหนึ่งของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษขั้นพื้นฐาน แต่ระหว่างทำข้อสอบ นักเรียนหลายคนทำผิดเพราะไม่รู้ว่าจะใช้อย่างถูกต้องอย่างไร ด้านล่างนี้จะมาเรียนรู้วิธีใช้คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของให้ถูกต้องเพื่อหลีกเลี่ยงการทำผิดพลาด
เรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษอย่างมีประสิทธิภาพกับ MochiVocab
MochiVocab เป็นแอปพลิเคชันการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ใช้วิธีการ Spaced Repetitionในการวิเคราะห์ประวัติการเรียนรู้ของผู้ใช้เพื่อคำนวณ “ช่วงเวลาทอง” ซึ่งจะแจ้งเตือนผู้ใช้ให้ทบทวนเมื่อสมองกำลังจะลืมความรู้ด้วยการเรียนเพียงวันละ 10-15 นาที MochiVocab ช่วยให้ผู้เรียนจำคำศัพท์ได้ถึง1000
คุณสมบัติที่โดดเด่นที่สุดคือ “ช่วงเวลาทอง” ซึ่งจะคำนวณเวลาที่ผู้ใช้จะลืมคำศัพท์ตามประวัติการเรียนรู้ของผู้ใช้ เมื่อเวลานั้นมาถึง แอปจะแจ้งเตือนทางโทรศัพท์เพื่อให้ผู้ใช้ทบทวนเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการจำ
จากผลการเรียนของคุณ MochiVocab จะจัดเรียงคำศัพท์ที่คุณได้เรียนรู้ตามระดับความจำ 5 ระดับ คำศัพท์ในระดับที่สูงขึ้นจะมีช่วงเวลาทบทวนที่ยาวนานขึ้นในทางกลับกันคำศัพท์ในระดับต่ำจะถูกแจ้งเตือนให้ทบทวนบ่อยขึ้นจนกว่าคุณจะจำได้อย่างแม่นยำวิธีนี้ช่วยให้คุณลดเวลาทบทวนคำศัพท์ที่จำได้แล้วเพื่อมุ่งเน้นไปที่คำศัพท์ที่ยากและที่คุณมักจะลืม
กับ MochiVocab การเรียนรู้คำศัพท์จะไม่ใช่ปัญหาในการเรียนภาษาอังกฤษของคุณอีกต่อไป เริ่มต้นประสบการณ์เพื่อปรับปรุงระดับของคุณกันเถอะ
แนวคิด possessive adjective
คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของ (Possessive Adjective) เป็นคำที่ใช้แสดงความเป็นเจ้าของ โดยมักจะวางหน้าคำนามเพื่อช่วยให้ผู้อ่านและผู้ฟังเข้าใจว่าคำนามนั้นเป็นของบุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ตัวอย่าง: This is my pen (นี่คือปากกาของฉัน) – My ในกรณีนี้เป็นคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของที่แสดงว่าคำนาม “pen” เป็นของบุคคลที่กล่าวถึง ซึ่งในกรณีนี้คือผู้พูด
ในภาษาอังกฤษ คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของที่พบบ่อย ได้แก่:
| ประธาน (Subject) | สรรพนามเจ้าของ (Possessive Pronoun) | คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของ (Possessive Adjective) |
|---|---|---|
| I | Mine | My |
| You (Singular) | Yours | Your |
| He | His | His |
| She | Hers | Her |
| It | Its | Its |
| We | Ours | Our |
| You (Plural) | Yours | Your |
| They | Theirs | Their |
ตำแหน่งและหน้าที่ของคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของในประโยค
ตำแหน่ง: ในประโยค คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของมักจะอยู่หน้าคำนามที่มันแสดงความเป็นเจ้าของ:
possessive adjective + noun
ตัวอย่าง:
- My book (หนังสือของฉัน)
- Your car (รถยนต์ของคุณ)
- His house (บ้านของเขา)
- Her bag (กระเป๋าของเธอ)
- Its tail (หางของมัน)
- Our family (ครอบครัวของเรา)
- Their school (โรงเรียนของพวกเขา)
หน้าที่: ในประโยค คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของมีหน้าที่หลักๆ ดังนี้:
- บ่งบอกความเป็นเจ้าของ: คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของจะระบุความเป็นเจ้าของหรือความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของกับคำนาม
ตัวอย่าง: “This is my pen.” (นี่คือปากกาของฉัน)
- บ่งบอกความสัมพันธ์: คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของยังสามารถใช้เพื่อระบุความสัมพันธ์ในครอบครัวหรือส่วนตัวได้อีกด้วย
ตัวอย่าง: “Her brother is very kind.” (พี่ชายของเธอใจดีมาก)
- สร้างความชัดเจน: ช่วยหลีกเลี่ยงความสับสนโดยการระบุชัดเจนว่าใครคือเจ้าของคำนามที่กล่าวถึง
ตัวอย่าง: “Their ideas were innovative.” (ไอเดียของพวกเขามีความคิดสร้างสรรค์)
แยกความแตกต่างระหว่าง possessive pronouns และ possessive adjectives
ในภาษาอังกฤษ สรรพนามเจ้าของ (possessive pronouns) และ คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของ(possessive adjectives) ใช้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ แต่มีวิธีการใช้และตำแหน่งที่แตกต่างกันในประโยค มาจดจำกับ MochiMochi เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนในการสอบกันเถอะ
| Possessive Pronouns | Possessive Adjectives | |
|---|---|---|
| My, Your, Our, Their, Her, His, Its | Mine, Yours, Ours, Theirs, Hers, His, Its. | |
| ตำแหน่ง | วางไว้หน้าคำนามที่เป็นเจ้าของ ไม่สามารถยืนโดดเดี่ยวได้ ต้องใช้ร่วมกับคำนาม | สามารถยืนโดดเดี่ยวได้ ไม่ต้องใช้คำนาม |
| หน้าที่ | ขยายความให้กับคำนาม แสดงว่าคำนามนั้นเป็นของใครหรือของอะไร | แทนที่คำนามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้เพื่อหลีกเลี่ยงการซ้ำคำเหล่านั้น |
การใช้คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของในภาษาอังกฤษ
- คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของจะอยู่หน้าคำนามและขยายความหมายของคำนาม
คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของจะอยู่หน้าคำนามเพื่อขยายความหมายของคำนามทำให้ชัดเจนว่าใครหรืออะไรเป็นเจ้าของหรือมีความสัมพันธ์กับคำนามนั้น และคำนามไม่มีคำนำหน้า (a, an, the) ตามหลัง
ตัวอย่าง: My favorite book is on the shelf. (หนังสือที่ฉันชอบที่สุดอยู่บนชั้น)
- คำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของเปลี่ยนตามสรรพนามส่วนบุคคลไม่เปลี่ยนตามจำนวนของคำนาม
คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของจะเปลี่ยนตามสรรพนามส่วนบุคคลแต่จะไม่เปลี่ยนแม้ว่าคำนามจะเป็นเอกพจน์หรือพหูพจน์
ตัวอย่าง:
- His puppy is playful. (ลูกสุนัขของเขาร่าเริง)
- His puppies are playful. (ลูกสุนัขของเขาร่าเริง)
ในกรณีนี้ รูปพหูพจน์หรือเอกพจน์ของคำนาม “puppy” จะไม่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงคำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของ
- คำศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของสามารถแทนที่ด้วยคำนำหน้า “the”
ในบางกรณี คำศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของสามารถแทนที่ด้วยคำนำหน้า “the” ในบางสำนวน โดยเฉพาะประโยคมีคำบุพบท “in”
ตัวอย่าง: She took me by her hand → She took me by the hand (เธอจับมือฉัน)
ในที่นี้เราจะเห็นว่าคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ ‘her’ ใน “her hand” ถูกแทนที่ด้วยคำนำหน้า ‘the’ ที่กำหนดไว้แล้ว
- ใช้เพื่อพูดถึงส่วนของร่างกายมนุษย์
ตัวอย่าง: Remember to brush your teeth before going to sleep. (อย่าลืมแปรงฟันก่อนเข้านอน)
ข้อผิดพลาดที่พบบ่อยในการใช้คำศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของ
ในข้อสอบภาษาอังกฤษ นักเรียนมักพบข้อผิดพลาดเกี่ยวกับการใช้คำศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของ ทำให้เสียคะแนนโดยไม่จำเป็น ด้านล่างนี้เป็นข้อผิดพลาดที่พบบ่อยและวิธีแก้ไข:
- ความสับสนระหว่างคำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของกับคำศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของ
ข้อผิดพลาด: ใช้คำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของแทนคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ
ผิด: This is mine book.
ถูก: This is my book.
→ วิธีแก้ไข: คำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ (mine, yours, his, hers, its, ours, theirs) ไม่อยู่หน้าคำนาม แต่จะอยู่เดี่ยว ๆ ขณะที่คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ (my, your, his, her, its, our, their) อยู่หน้าคำนามที่ขยายความ
การใช้ “its” และ “it’s” ผิด
- ข้อผิดพลาด: สับสนระหว่าง “its” (คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ) และ “it’s” (ย่อมาจาก “it is” หรือ “it has”)
ผิด: The dog wagged it’s tail.
ถูก: The dog wagged its tail.
→ วิธีแก้ไข: “Its” คือคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ ส่วน “it’s” คือคำย่อของ “it is” หรือ “it has” ควรตรวจสอบบริบทให้แน่ใจเพื่อใช้ให้ถูกต้อง
- การเพิ่มคำนำหน้าก่อนคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ
ข้อผิดพลาด: ใช้คำนำหน้า (a, an, the) ก่อนคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ
ผิด: The my friend is coming.
ถูก: My friend is coming.
→ วิธีแก้ไข: ไม่ใช้คำนำหน้าก่อนคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของได้กำหนดคำนามอย่างชัดเจนแล้ว
- การใช้คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของผิดรูป
ข้อผิดพลาด: ใช้คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของผิดกับประธานของประโยค
ผิด: She forgot his keys. (กล่าวถึงเธอแต่ใช้ “his”)
ถูก: She forgot her keys.
→ วิธีแก้ไข: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของเหมาะสมกับประธานของประโยค “His” สำหรับผู้ชาย, “her” สำหรับผู้หญิง, “its” สำหรับสิ่งของหรือสัตว์
- การใช้ “her” และ “his” มากเกินไปสำหรับสัตว์ที่ไม่ทราบเพศ
ข้อผิดพลาด: ใช้ “her” หรือ “his” สำหรับสัตว์เมื่อไม่ทราบเพศ
ผิด: The bird is in his cage.
ถูก: The bird is in its cage.
→ วิธีแก้ไข: ใช้ “its” สำหรับสัตว์เมื่อไม่ทราบเพศหรือไม่สำคัญ
ข้อควรระวังเมื่อใช้คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ
- ไม่ใช้กับคำนำหน้า: ไม่ใช้คำนำหน้า (a, an, the) ก่อนคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ
ผิด: The my book is new.
ถูก: My book is new.
- คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของสำหรับเอกพจน์และพหูพจน์:บางคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของสามารถใช้ได้กับคำนามทั้งเอกพจน์และพหูพจน์
ตัวอย่าง: My car (รถของฉัน) และ my cars (รถหลายคันของฉัน)
- ไม่สับสนกับคำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ: สรรพนามเจ้าของ (possessive pronouns) เช่น mine, yours, his, hers, its, ours, theirs มักจะอยู่เดี่ยวๆ และไม่อยู่หน้าคำนาม
ตัวอย่าง:
This book is mine. (หนังสือนี้เป็นของฉัน.)
This is my book. (นี่คือหนังสือของฉัน.)
- ใช้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของหรือความสัมพันธ์:คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของใช้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของหรือความสัมพันธ์ระหว่างผู้พูดและคำนาม
ตัวอย่าง:
Her brother is a doctor. (พี่ชายของเธอเป็นหมอ.)
Our parents are coming to visit. (พ่อแม่ของเรากำลังมาที่นี่.)
- ข้อควรระวังในการใช้ “Its”
“Its” ไม่มีเครื่องหมาย (‘) ระหว่าง “it” และ “s” ส่วน “It’s” เป็นคำย่อของ “it is” หรือ “it has” และไม่ใช่คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ
ผิด: The cat licked it’s paw.
ถูก: The cat licked its paw. (แมวเลียขาของมัน.)
แบบฝึกหัด
โปรดระบุว่าประโยคใดถูกและประโยคใดผิด หากผิดโปรดแก้ไขให้ถูกต้อง
- His sister is very kind.
- She forgot hers bag at home.
- The cat is playing with it’s toy.
- My parents are visiting tomorrow.
- We need to clean our rooms.
- Their house is bigger than your.
- Its a beautiful day today.
- Her brother is my best friend.
- This is their book, not our.
- Your is the best project in the class.
คำตอบ:
- His sister is very kind. (ถูกต้อง)
- She forgot her bag at home. (ผิด – “hers” => “her”)
- The cat is playing with its toy. (ผิด – “it’s” => “its”)
- My parents are visiting tomorrow. (ถูกต้อง)
- We need to clean our rooms. (ถูกต้อง)
- Their house is bigger than yours. (ผิด – “your” => “yours”)
- It’s a beautiful day today. (ผิด – “Its” => “It’s”)
- Her brother is my best friend. (ถูกต้อง)
- This is their book, not ours. (ผิด – “our” => “ours”)
- Yours is the best project in the class. (ผิด – “Your” => “Yours”)
การเรียนภาษาอังกฤษให้ดีไม่ยากเลย ติดตามบทความต่อไปของ MochiMochi เพื่อพิชิตไปด้วยกัน
